Tags

, ,

Na de degustatie van de schitterende GG’s is het nog niet genoeg voor Anne Dönnhoff. Ze tovert voor ons nog een paar speciale flesjes te voorschijn.

Een bijzondere selectie Spätlese en Auslese
Van de Oberhäuser Brücke-wijngaard worden enkel wijnen met restzoet geproduceerd.
De Oberhäuser Brücke is een kleine wijngaard van 1,1 ha die volledig in bezit is van Wgt Dönnhoff, een “Monopol” dus.

De Luitpoldbrücke, de brug over de Nahe ter hoogte van Oberhausen, vormde vroeger de grens tussen de voormalige koninkrijken Beieren en Pruisen.
Tegenover de brug ligt de kleine wijngaard, die geniet van een speciaal microklimaat. De temperatuur wordt sterk beïnvloed door de nabijheid van de rivier. De volledige beschutte ligging van de wijngaard zorgt voor vroege bloemzetting en een lang rijpingsseizoen voor de Rieslingdruif. De bodem is veelzijdig, een onderlaag van grijze leisteen is bedekt met een laag van leem en löss. Daardoor is de waterhuishouding hier optimaal.
Door de combinatie van ligging, microklimaat en bodem is deze kleine wijngaard erkend en geregistreerd als een van de kleinste terroirs van Duitsland. Zoals gezegd worden enkel zoete wijnen geproduceerd hier, gaande van Spätlese over Auslese tot een unieke Eiswein. De wijnen zijn exceptioneel en collectors items. Ze vragen veel geduld om ten volle tot hun recht te komen.

Oberhäuser Brücke Riesling Spätlese 2014
80 g / l restsuiker, 8,5% Alc.
Licht strogeel. Rokerig, sinaas, appel en citrus in de neus, maar met een grote complexiteit. Op het palet gelaagd en veelzijdig. Rijke aanzet, heel sappig, tegelijk fris. Indrukken van tropische vruchten, ananas, litchi. Lange afdronk, grote wijn.

Oberhäuser Brücke Riesling Auslese 2010
Een Auslese uit het koele jaar 2010. 7,5% Alc.
Pssscht... Anne Dönnhoff gebruikt de Coravin om deze wijn in het glas te brengen, een wijnverdeelsysteem waarbij de kurk doorboord wordt met een fijne naald, en onder druk van het neutrale Argongas de wijn in porties kan geschonken worden zonder dat de rest van de fles daar nadeel van ondervindt.
Goudgeel fonkelend. De beginnende evolutie kenmerkt zich door onder het rijpe gele fruit een fijn laagje met karamel, koffie en boter. Ook in de mond wat karamel in aanzet, wat niet stoort hier. Frisse zuren in het middendeel. Heel mooi, scherp tot strak mondgevoel. Alles zit juist hier. Heel mooie wijn.

Oberhäuser Brücke Riesling Auslese 1999
Nog zo’n een iconische fles.
De fles prijkt op de voorstellingsbrochure van het wijnhuis, en een magnum van deze wijn staat tentoongesteld in het proeflokaal.
1999 was een heel rijp jaar, die opulente wijnen heeft voortgebracht. Deze wijn heeft 9% Alc.
Citroen- tot goudgeel. Rozijnen en al wat nootjes in de neus, mooie evolutie. Sappig, zoet, notencrème, lengte. Gerijpte indruk. De afdronk is nog sappig en mooi. Grote lengte in afdronk.

 

Brücke_serie

Cornelius Dönnhoff komt op dit moment even hallo zeggen.
Ondertussen verdwijnt Anne, om even later terug te komen met nòg een fles. Cornelius knikt even bewonderend…

Hermannshöhle Riesling Spätlese 2003 
Complexe kruidigheid, rijp fruit, alleen al in de neus verraadt deze zich als een grote wijn.
Rijp, rijk en complex. Te weinig proefnotities, omdat onze aandacht vooral uitgaat naar het gesprek met de wijnmaker. Maar dit is ook zo’n wijn om stil van te worden.

Hermannsh_Spatl2003

Na de degustatie vertelt Cornelius Dönnhoff over de omstandigheden van de oogst van 2014. Die was op zijn minst gezegd “challenging”. Door een weersomslag moest de oogst heel snel gebeuren. Normaal doet het wijngoed beroep op een 20-tal seizoenarbeiders om de oogst binnen te halen. Dat was in 2014 niet voldoende. Het zou te lang duren om alles tijdig te oogsten, waardoor druiven van mindere kwaliteit zouden binnengehaald worden. Dus moest men meer arbeiders oproepen, tot er uiteindelijk geen 20 maar 53 plukkers zouden meewerken.
De druiven kwamen dus in grote aantallen tegelijk aan in de kelder. En vermits Cornelius er een erezaak van maakt om het kelderwerk voor zich alleen te houden, werkte hij soms 24 uur onafgebroken aan de wijnpersen.
“De natuur kent geen kalender”, zegt hij. “Er is geen maandag, dinsdag… of weekend in de natuur. Evenals er geen Kerstmis of Nieuwjaar bestaat. Als er gewerkt moet worden, moet er gewerkt worden. En vermits mijn naam op het etiket staat, neem ik mijn verantwoordelijkheid, en doe ik wat er gedaan moet worden“.

Nu we toch over de kelder en het wijnmaakproces aan het spreken zijn, wil ik weten hoe hij tegenover spontane vergisting aankijkt.
“Spontaanvergisting is geen must voor ons. En dat is niet alleen een kwestie van risicostratificatie. Als er heel zuiver fruit is, en er geen gevaar is voor onzuiverheid, laten we soms spontaan gisten. Anders gebruiken we neutrale, maar streekeigen gistculturen. 
Bij Dönnhoff streven we niet naar de extra aroma’s van de gisten. Bij ons moet de wijn de rechtstreekse vertaling zijn van de bodem en het fruit. We gaan dus niet mee in de “hype”, we zien er geen voordeel in.”

Cornelius VVDR

Rest ons enkel een heel speciale dank te zeggen aan Anne Dönnhoff voor de aangename ontvangst en de ongedwongen degustatie. Ook dank aan Cornelius Dönnhoff voor het korte maar heel interessante en intense gesprek.
We hopen volgend jaar nog eens terug te gaan, maar dan op een moment dat de meeste wijnen nog nìet uitverkocht zijn…

Lees ook: deel 10:  Wgt Dönnhoff 
Lees ook: deel 11: de wijnen van Wgt Dönnhoff (1)
Lees ook: deel 12: de wijnen van Wgt Dönnhoff (2)