Elk jaar opnieuw gedurende de laatste weken van september stijgt de bedrijvigheid in de verschillende wijnregio’s in Duitsland. Wijnliefhebbers, verzamelaars, handelaars en toeschouwers stromen toe in de hotelletjes en gastenkamers om toch maar niets te moeten missen van de jaarlijkse wijnveilingen.


De traditionele wijnveilingen zijn een overblijfsel uit het verleden.

In de 19de eeuw werd de wijnhandel in Duitsland gedomineerd door rijke en machthebbende handelshuizen. Ze richtten zich tot de wijnboeren en kochten de wijnen op per vat, waarna die vaten werden vervoerd naar de kelders van de handelshuizen. Daar werd de wijn in flessen afgevuld en verkocht aan afnemers over heel Europa en daarbuiten. De vraag naar Duitse wijnen was groot, de prijzen waren hoog. Het onvermijdelijke gebeurde dan ook. Sommige handelshuizen konden niet aan de verleiding weerstaan en gingen met de wijn prutsen: mengen met minderwaardige wijnen, toevoegen van zoetstoffen… Om dit tegen te gaan begonnen enkele vooraanstaande wijnbouwers uit de Moezelstreek zich te organiseren en verbonden zich ertoe om enkele kwaliteitsprincipes strikt na te leven:

– Het produceren van “Naturreine” wijn, dus zonder toevoeging van suiker, niet als zoetstof noch als chaptalistie bij het vergistingsproces;
– het bottelen van de wijn op het domein zelf en het afsluiten van de fles met een originele kurk teneinde de traceerbaarheid van de wijn te verzekeren;
– de wijnen enkel te verkopen via de veilingen die werden georganiseerd door hun vereniging.

Tot halverwege de 20ste eeuw was het verhandelen van wijn via veilingen in Duitsland de gangbare methode. Dit betekende dan ook dat er meerdere veilingen per jaar moesten georganiseerd worden. Omdat de domeinen de wijnen enkel per vat konden verkopen, en het dikwijls om topwijnen ging, liepen de prijzen zeer hoog op. Tussenpersonen, opkopers, commissarissen verschenen in het spel, ze kochten vaten op voor verschillende klanten en zorgden zelf voor de verdeling van de wijnen achteraf.

Door de verdere ontwikkeling van de directe verkoop op de domeinen zelf, vanaf de jaren ’30, werden de veilingen teruggebracht tot een jaarlijks terugkerend evenement.
Tegenwoordig worden op die veilingen de paradepaardjes van de wijnhuizen geveild, het beste van het beste van elke jaargang.

De selectie van de aangeboden wijnen is zeer streng. Een proefcommissie van de wijnbouwersvereniging beoordeelt of de wijn geschikt is om geveild te worden. Daarna proeven de wijncommissarissen en handelaars de wijnen en bepalen de roepprijs waaraan de wijn zal ingezet worden.

Door de aard van de aangeboden wijnen en de exclusiviteit ervan, lopen de veilingprijzen dikwijls hoog op. Vorig jaar werd €  6.433 geboden voor een fles (75cl) Scharzhofberger Trockenbeerenauslese 1999 van Egon Müller, en evenveel voor een dubbele magnum (3 l) van zijn Scharzhofberger Auslese Lange Goldkapsel 2010.

In 2012 houdt de VDP Mosel-Saar-Ruwer zijn 125ste veiling.
Deze gaat door op vrijdag 21 september in de Europahalle in Trier.
De dag voordien (20 september) houdt de Bernkasteler Ring zijn jaarlijkse veiling, in het Nell Park hotel in Trier.
VDP Rheingau organiseert de veiling op zaterdag 22 september in Kloster Eberbach, VDP Nahe-Ahr op zondag 23 september in Bad Kreuznach.