De uitnodiging kwam als een verrassing, al snel werd een datum vastgelegd, en na een paar weken ongeduldig en benieuwd afwachten was het op 1 november zover: een “Dinner & Tasting” event met Duitse wijnen bij Gerd Brabant, in goed gezelschap van een paar andere wijn-enthousiastelingen.
Gerd moeten we niet meer voorstellen aan de lezers van onze blog. 
Zaakvoerder bij Vinikus en Lazarus, kenner van Duitse wijnen, en – wat we zelf niet wisten – begenadigd keukenprins.
Toen we plaatsnamen aan de gezellige tafel lag er een menu klaar dat ons met verstomming sloeg. 10 gerechtjes, 10 aangepaste wijnen. Duitse wijnen.
De toon werd goed gezet met een von Winning Sauvignon Blanc “500” 2011, die geserveerd werd bij een rillette van makreel. De “500” verwijst naar een houten vat van 500 liter waar streng geselecteerde druiven spontaan vergisten tot een uitzonderlijke wijn. Deze wijn vertoonde duidelijk toast en gerookt in de neus, naast mooi fruit, wat silex en citrus. In de mond zachte citrus en een fijne lengte. Alvast een goede combinatie wijn-gerecht.
Bij een eenvoudige maar eerlijke en heerlijke garnaalkroket werd de Brunnenhäusschen GG 2008 van Weingut Wittmann geschonken. Glanzend goudgeel, in aanvang lichtjes pétrolé dat plaatsmaakt voor tropisch fruit en fijne mineraliteit, met een rondeur in de mond; mooie zuren, appelsienzeste, rijp fruit, en een droge, mooie lange afdronk. Een heerlijke wijn met een beperkte productie van 800 flessen. Zeer mooie match met het gerecht!
Na topwijnmaker Wittmann kwam een andere topper uit Rheinhessen aan de beurt. De Keller Abtserde GG 2009 was totaal anders. Nog gesloten, minerale kalk, klein wit fruit na uitschenken. Deze wijn had duidelijk lucht en tijd nodig, want de evolutie in het glas was opvallend: na een tijdje indrukken van floraal, ananas en meer primair fruit. Subtiel in de mond, de mooie zuurtjes pasten perfect bij de zeewolf met bearnaise met kervel en gekonfijte tomaat.
Over naar de King Crab, eenvoudig geserveerd met geklaarde boter. Meer moest dit kostbare schaaldier niet hebben om zich van zijn beste kant te laten zien, tenzij de erbij gepresenteerde wijn van Weingut Franz Keller uit Baden, een Weissburgunder “S” uit 2008 (officieus Premier cru-niveau, de wijnmaker werkt met een eigen classificatie). Boenwas, brood/boter en een lactische toets verraden een wijn met wat evolutie, complexiteit met wat pikante en gebrande tonen en een lange afdronk.
De door Gerd als riskant aangekondigde combinatie bleek een schot in de roos te zijn. Bij de tartaar van rode biet met gerookte paling kwam een Saarburger Rausch Auslese Riesling uit het jaar 1983 van Zilliken in het glas. 7,9 Vol% alcohol, oker- tot goudgeel in het glas, een lichte animaliteit en rozijntjes, rijpe appel, fijne kruidigheid, “firne”, teveel om op te noemen in deze topper. In de mond is de ervaring nog indrukwekkender: zalvend, licht saline, lactisch, met een enorme finesse en lengte.
Bij de twee volgende gerechtjes kwamen twee rode wijnen: een Shelter Winery Pinot Noir 2005 bij de Pasta met cêpes en kastanjepaddestoeltjes en een Salwey Eichberg GG Spätburgunder 2005 bij de ragout van everzwijn.
Pinot Noir, ik heb er geen liefderelatie mee, om het voorzichtig uit te drukken. Ik herkende de kwaliteit in beide wijnen: koffie, mokka, kruidigheid in de Shelter 2005, een redelijk strenge wijn die zich niet helemaal open gaf; en fris rood fruit kers, kruidnagel in de Salwey GG, met kruiden en specerijen in de mond, peperig en complex, maar tegelijk een “moeilijke” wijn.
Het sublieme gerechtje van Foie gras, Epoisses, brioche en appel kreeg een Müller-Catoir Haardter Bürgergarten Riesling Spätlese uit 2001 als gezelschap. Ook hier veel evolutie in het glas, aanvankelijk nog gesloten, floraal (witte bloempjes), later een fijne pétrolé en rozijntjes en geplette aardbei, een schitterend en delicaat evenwicht tussen zoet en zuur, met een klein bittertje maakten van deze wijn alweer een top-ervaring.
––
––
Het eerste dessert, ananas, munt en passievrucht, kreeg een Kiedricher 
Gräfenberg Riesling Auslese 2005 van Robert Weil als begeleider. Een opvallende schittering in het glas, honing, mango, banaan en zoveel meer in de neus; in de mond speels, power, lengte, lactisch, een uitzonderlijke ervaring om dit te mogen proeven.
Bij de Chocolademousse schonk Gerd een AHR 6, een port-type vintage 2008 gemaakt van Spätburgunder, en een wijn die tot stand kwam door samenwerking van 6 wijnmakers uit de Ahr. Eucalyptus, kaneel, zoete kruiden en specerijen, ook wat leder. Ferme zuren en kracht, ondersteund door 18% alcohol.
We vergeten zeker niet de boeiende Roussette de Savoie Marestel 2011 te vermelden, als buitenbeentje door Carl meegebracht. Peertjes in de neus, waardoor je op het verkeerde been wordt gezet, want beendroog in de mond, met een mooie kruidige bitterheid en een lange, zuivere afdronk.
En dan, door Stefaan aangekondigd en gepresenteerd: een Vin Jaune 1986 van Domaine Grand, Côtes du Jura. Stefaan zelf verwoordde deze wijn als volgt: “Deze Vin Jaune was niet de mooiste VJ die ik al dronk. Knap was hij wel met zijn intrigerende okkernoot-okkernootbolsterachtig aroma, rokerigheid, iets cognac, rijstkoek, in de neus een beetje chocolade en karamel (die chocoladetoon, dat herinner ik me niet bij jonge VJ), zeer licht curry (vond ik wat ontgoochelend, heb ik liever straffer, penetranter), zeer mooi strak en droog maar met voldoende sappigheid tegelijk, mandarijntjes had ik qua fruit en in de afdronk velletjes van okkernoot. Deze wijn vind ik heerlijk, maar hij greep me niet naar de keel, wellicht te braaf voor mij. Maar wat mij wel zeer getroffen heeft in deze VJ is de uitgesproken ziltigheid, zoute nootjes, zeer straf zelf, zoals ge dat kunt hebben in een Assyrtiko of in een Manzanilla.”
Tot slot, in naam van alle aanwezigen, nog eens extra woorden van dank aan Gerd, voor dit schitterende initiatief, de heerlijke gerechtjes en het unieke voorrecht om deze wijnen in dit gezelschap te mogen proeven.
vrienden van de riesling 