Terwijl op de Wijnkrabbels blog een reeks artikels aan champagne wordt gewijd, kan ik hier onmogelijk naast het Duitse equivalent van deze feestwijn kijken.

Lees ook: December feestmaand: plezier met Sekt (1): wetgeving, Rieslingsekt

Autolyse en Riesling

Wolfgang Pfeifer, ingenieur oenoloog en Sekt-specialist in Geisenheim schetst waarom riesling zich zo anders gedraagt ​​als er mousserende wijn van wordt gemaakt. Pinot en chardonnay zijn veel meer aromatisch neutraal, Riesling daarentegen heeft een zeer hoog terpeengehalte (stoffen die voornamelijk in de druivenschil voorkomen). Dit betekent dat de mature, post-autolyse aromatische samenstelling anders is. Bij riesling heb je enkele autolytische aroma’s samen met de terpenen die eigen zijn aan de druivensoort, wat leidt tot de vorming van andere esters . Dit is niet iets wat je vindt in pinot of chardonnay, die veel neutraler zijn en dus veel meer de brioche en broodkorstaroma’s van autolyse vertonen. “Heel eenvoudig gezegd laten de pinot-variëteiten en chardonnay andere autolysearoma’s dan riesling vrij. De aromatische samenstelling verschilt enorm. Autolyse bij Rieslingsekt is als koorddansen: als de oogst te onrijp is, krijg je grasachtige, groene aroma’s; als je met te veel rijpheid oogst loop je het risico loopt op de ontwikkeling van petroltonen (TDN).
Er zijn geweldige Rieslingsekte die een zeer lange autolyse hebben gehad, maar altijd moet je binnen nauwe grenzen blijven, anders is de wijn ruw door ofwel groenheid of petrolé. Maar als het lukt, krijg je grandioze Rieslingsekt.”
Klaus Herres is het met hem eens: “Het duurt minstens 15 maanden voordat de gistresten optimale invloed hebben. Meestal blijven mijn Sekte 18 maanden op hun droesem. Meer tijd op de lies brengt nootachtige tonen naar voren in riesling. Riesling krijgt nooit echt brioche of broodaroma’s. Voor mij is de ideale tijd voor riesling op droesem in de fles tussen de 18 maanden en drie jaar.”

Dosage

Weingut Wegeler gebruikt rijpe zoete riesling voor dosering. Dit is een belangrijke stilistische keuze en de meningen over de dosering lopen sterk uiteen. Raumland beweert dat “het gebruik van Beerenauslese voor dosering ongelofelijk opwindend kan zijn, maar je moet heel voorzichtig zijn, omdat een half procentje al te veel kan zijn. Soms is zelfs Eiswein beter. We hebben ook geëxperimenteerd met gerectificeerde geconcentreerde most, maar meestal gebruiken we gewoon dezelfde Sekt. Dosering gaat niet over zoetheid, het gaat over die laatste afwerking en afronding.”
Herres in de Moezel heeft veel geëxperimenteerd. “Met een Botrytiswijn heb je echt de mogelijkheid om de wijn te beïnvloeden, om aromatische complexiteit te geven. Je kan wat bessenaroma’s toevoegen, je kunt riesling verfijnen, maar de basiswijnen zelf mogen absoluut geen Botrytis hebben.”

Mathieu Kauffmann (Reichsrat von Buhl) neemt een meer puristische houding aan: “Wanneer je iets toevoegt aan een wijn, blijft dat aanwezig. Voor ons is het belangrijkste om onze basiswijn te laten zien, dus ik wil dat niet maskeren. Als mijn basiswijn tonen heeft van appel, peer, abrikoos en perzik, en ik voeg een Auslese toe met tonen van kweepeer, dan past dat niet echt, hoewel een Auslese met kweepeertonen heerlijk kan zijn. Misschien zou er helemaal geen dosering moeten zijn.” De keuze is een kwestie van stijl in plaats van kwaliteit.
Het kan ook anders, zegt Tom Drieseberg van Wgt Wegeler: “We doseren met Auslese van tenminste 10 jaar oud. De moeilijkheid is dat voor een jaargang een dosage met een twaalf jaar oude Auslese een wonderbaarlijk resultaat geeft, terwijl dat voor een andere jaargang helemaal niet werkt. Waarom dat zo is, weet ik niet. Je probeert wat voorheen wel werkte, en als je beseft dat het niet werkt moet je breder gaan kijken. Dat heeft weinig te maken met analyse, maar meer met gevoel en intuïtie.”

De hoeveelheid toegevoegde suiker wordt bij Sekt ook met bepaalde termen weergegeven:

  • 0 tot 3 g/l: naturherb (brut nature)
  • 0 tot 6 g/l: extra herb (extra brut)
  • 0 tot 12 g/l: herb (brut)
  • 12 tot 17 g/l: extra trocken (extra dry)
  • 17 tot 32 g/l: trocken (dry)
  • 32 tot 50 g/l: halbtrocken (medium dry, demi-sec)
  • meer dan 50 g/l: mild (sweet, doux)

VDP

Sinds juli 2018 heeft het Verband deutscher Prädikatsweingüter (VDP) een eigen classificatie voor Duitse schuimwijn of Sekt.
Er zal ook gewerkt worden met vier herkomstniveau’s:
VDP.Gutssekt
VDP.Ortssekt 
VDP.ERSTE LAGE® en 
VDP.GROSSE LAGE®.
Flesfermentatie zoals in de Champagne in alle vier kwaliteitsniveaus verplicht. VDP.Gutssekt en VDP.Ortssekt moet ten minste 15 maanden op de droesem (“sur lattes”) rijpen, VDP.Lagensekte en alle jaargangwijnen (“millésimé“) minstens 36 maanden.

Sekt versus ChampagneKaï Brückner bericht over de Masterclass “Sekt vs. Champagne” die in april van dit jaar gepresenteerd werd in de feestzaal van Sekthaus Griesel. Boris Maskow, Chevalier de l’Ordre des Coteaux de Champagne en champagne-ambassadeur voor de champagnekoepel CIVC, leidde een blindproeverij waarbij grote Champagnes tegenover Duitse Sekt werden geplaatst.
Het verslag doet wat denken aan de Judgement of Paris in 1976, waarbij grote Bordeauxwijnen het onderspit delfden tegen Californische wijnen.

Opwinding en gefluister in de zaal als de champagnes Louis Roederer Cristal 2004 en Dom Pérignon 2009 (uit magnum) het moeten afleggen tegen Winzersekt Krack Freudeskreis Grande Cuveé 2014. “De beide champagnes waren eersteklas, mooi gerijpt en harmonieus. Maar de derde schuimwijn was wat wilder en onstuimiger, evenwichtig, met een complex vuurwerk van smaken, een levendige mousse en een ciselerende zuurstructuur. Gele rijpe appel, een spoortje honing, prachtige exotische aroma’s (ananas, papaja), ziltigheid, … Gewoon geweldig en in vergelijking veelzijdiger, interessanter dan schuimwijn nummer één en twee.“

Dat dit geen uitzondering is bleek verderop in de Masterclass, waar de test herhaald werd met andere Duitse Winzersekten.
De champagnekenner Maskow schonk een naar schatting 20 jaar oude champagne Franck Bonville Blanc de Blancs Avize Grand Cru Brut Sélection NV (uit Jéroboam) naast de Eymann Blanc de Blancs Réserve Brut Nature. Ook hier verkoos Kaï Brückner de Sekt boven de champagne.
Uit het trio Schloss Vaux Rüdesheimer Berg Schlossberg Riesling 2010, Braunewell Francois Pinot Prestige Brut Nature 2013 en Robert Moncuit Chardonnay Vozémieux 2010 kwam de Braunewell als winnaar uit de bus.

De conclusie voor Kaï Brückner: “Het was een informatief en verhelderend evenement, dat op indrukwekkende wijze aantoont op welk niveau Duitse mousserende wijnen vandaag (opnieuw) scoren. In vergelijking met de beste champagnes moet een goede Sekt zich niet schamen. Tijdens deze “Masterclass” van Boris Maskov is gebleken op welk hoog niveau Duitse schuimwijnen kunnen presteren.“

|m|

Bronnen:
World of Fine Wines
Guildsomm.com
Winefolly.com
Moselfinewines.com
Modernetopfologie.blogspot.com
VDP.de
Wikipedia.org

Advertentie